حدیث10/ وضعیت عیاشیگری مردم آخر زمان در کلام پیامبر(ص)
حدیث 11 / مسلمانانی که پیامبر ص از انها بیزار است
حدیث 12 / بهترین، بهترین و غنیترین مردم در کلام امام سجاد علیهالسلام
حدیث 13 / پاکیزه ترین دوستی و شرط رفاقت
حدیث10/ وضعیت عیاشیگری مردم آخر زمان در کلام پیامبر(ص)
رسول گرامی خدا حضرت محمد صل الله علیه و آله فرمودند:
ای
پسر مسعود! پس از من اقوامی خواهند آمد که غذاهای خوب و رنگارنگ میخورند و
برمرکب سوار میشوند در حالی که خود را به آرایش زنان ویژه زنان
برای شوهر، میآرایند و همچون زنان جلوه گری میکنند و همانند شاهان
ستمکار زندگی میکنند.
آنان منافقان این امت در آخرالزمان اند که شراب مینوشند و در پی بازی با دوشیزهگانند و بر مرکب شهوت سوار میشوند و نمازهای
جماعت را ترک میگویند و با سهل انگاری از نماز شامگاهان باز میمانند و
در خوردن زیاده روی میکنند.
آنگاه بخش از قرآن را قرائت کردند: فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ
وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا پس از آنان
جانشینانى به جاى ماندند که نماز را تباه ساخته و از هوسها پیروى کردند و
به زودى [سزاى] گمراهى [خود] را خواهند دید.
متن حدیث:
یَا
ابْنَ مَسْعُودٍ سَیَأْتِی مِنْ بَعْدِی أَقْوَامٌ یَأْکُلُونَ طَیِّبَاتِ
الطَّعَامِ وَ أَلْوَانَهَا وَ یَرْکَبُونَ الدَّوَابَّ وَ یَتَزَیَّنُونَ
بِزِینَةِ الْمَرْأَةِ لِزَوْجِهَا وَ یَتَبَرَّجُونَ تَبَرُّجَ
النِّسَاءِ وَ زِیُّهُمْ مِثْلُ زِیِّ الْمُلُوکِ الْجَبَابِرَةِ هُمْ
مُنَافِقُو هَذِهِ الْأُمَّةِ فِی آخِرِ الزَّمَانِ شَارِبُوا الْقَهَوَاتِ
لَاعِبُونَ بِالْکِعَابِ رَاکِبُونَ الشَّهَوَاتِ تَارِکُونَ
الْجَمَاعَاتِ رَاقِدُونَ عَنِ الْعَتَمَاتِ مُفَرِّطُونَ فِی
الْغَدَوَاتِ. فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ
وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا.
«مکارم الاخلاق،صفحه 448و 449»
پیامبراکرم (ص) می فرمایند: «من از مسلمانی که هفته ای یک روز برای آشنایی با امر دینش صرف نکند بیزارم!»
اهمیت کسب حلال موضوعی است که نمی توان به سادگی از کنار آن عبور کرد. مساله ای که نزد خدای سبحان از ارزش فوق العاده ای برخوردار است و پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم السلام در روایات متعدد روی آن تاکید فراوانی می نمایند. هرچند کسب روزی حلال کار آسانی نیست و در حدیث از شمشیر زدن در راه خدا نیز سخت تر شمرده شده است. ضمن اینکه تنها با تلاش تنها نمی توان مطمئن شد که روزی مان حلال شده است. پس چه باید کرد؟ بعد از تلاش و کوشش فقط و فقط یک راه وجود دارد و آن یادگیری احکام حلال و حرام و راه های شناخت این دو از یکدیگر است.
این موضوع به قدری از اهمیت برخوردار است که امام باقر علیه السلام در روایتی زیبا می فرمایند:
سه نکته
* تنها با یک کلیک به پاسخ خود برسید
اگر در گذشته یادگیری احکام حلال و حرام و کسب صحیح و اسلامی مشکل بود و برای اینکار نیازمند صرف وقت و هزینه فراوان، ولی امروز این مساله بسیار کم هزینه، راحت و در دسترس است. به راحتی می توان در خانه به برنامه های آموزنده و مختلف تلویزیونی در اینباره گوش کرد. یا در هر مکانی به سادگی با یک جستجوی ساده در اینترنت به پاسخ سوالات و شبهات خود دست یافت. البته یادمان باشد به هر مطلبی در هر جایی اطمینان نکنیم و صرفا از سایت های معتبر پاسخگویی به شبهات دینی در این رابطه استفاده نماییم.
** مسلمانانی که پیامبر (ص) از آنها بیزار است
البته با همه سادگی های آموزش احکام در این دوران، متاسفانه انسان ها با تنبلی از یادگیری سر باز می زنند و برای این کارشان نیز بهانه های مختلفی می تراشند که بعداً یاد می گیرم، امروز کار دارم، اصلا چه معنی دارد من عرق می ریزم که نانم حلال باشد، چه فرقی می کند مهم این است که دزدی نکنی و... .
اما حواسمان باشد که یادگیری احکام دین به قدری مهم است که پیامبراکرم (ص) می فرمایند: «من از مسلمانی که هفته ای یک روز برای آشنایی با امر دینش صرف نکند بیزارم!» (2)
*** لقمه حرام موجب امراض روحی و جسمی
نکته ای که غالب بهانه گیران به آن توجه ندارند این است که اولا از آثار روزی حلال اطلاع ندارند و ثانیا از مضرّات لقمه حرام غافلند. لقمه حرامی که در روایات آمده حتی از یک لقمه اش هم گوشت بر بدن روییده می شود! لقمه حرام به مثابه سمّی مهلک بوده و چه بسا باعث بسیاری از امراض روحی و جسمی که آثار آن بعدها ظهور خواهد کرد بشود. حتی در تربیت فرزندان نیز تاثیر به سزایی دارد و نباید از آن غافل شد.
پی نوشت ها:
1- پیامبراکرم (ص) می فرمایند: «من از مسلمانی که هفته ای یک روز برای آشنایی با امر دینش صرف نکند بیزارم!»
2- المحاسن باب ۱۳ ح۱۴۹
منبع: تراز
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
متن حدیث:
عَلیِّ بنِ الحُسَینِ (علیهما السلام):
مَنْ عَمِلَ بِمَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَیْهِ فَهُوَ مِنْ خَیْرِ النَّاسِ وَ مَنِ اجْتَنَبَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ فَهُوَ مِنْ أَعْبَدِ النَّاسِ وَ مِنْ أَوْرَعِ النَّاسِ وَ مَنْ قَنِعَ بِمَا قَسَمَ اللَّهُ لَهُ فَهُوَ مِنْ أَغْنَى النَّاسِ.
«أمالی مفید،184 -بحار الانوار،ج75، ص153»
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
امام حسن علیه السلام به یکى از فرزندانش فرمود: پسر جان! با هیچ کس طرح دوستى نریز جز اینکه از رفت و آمدها (و خصوصیات اخلاقیش) آگاه شوى و چون دقیق وارسى کردى با او بر اساس گذشت از لغزش ها و برادرى در سختی ها رفاقت کن.
گاهی انسان در طول یک سفر یا در اتوبوس با کسی چند ساعت با هم است و با هم حرف میزنند اما تا آخر سفر حتی اسم همدیگر را نمیفهمند. این جز آداب اسلامی نیست بلکه مطابق این روایت بهتر است انسان وقتی با کسی آشنا میشود اولین چیزی که از او میپرسد اسمش باشد.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله پاکیزه ترین دوستی را این گونه بیان فرموده اند:
سؤ ال از نام و نشان دوست
«قال رسول الله صلّی اللّه علیه و آله: "اذا اخا احدکم رجلا فلیسئله عن اسمه واسم ابیه و قبیلته ومنزله فانّه من واجب الحق و صافی الاخأ".»؛(1)
هرگاه با کسی دوست شُدید باید از اسمش و نام پدرش و قبیلهاش و منزلش سوال کنی که این جزو واجبات دوستی بوده و پاکیزهترین دوستی است.
همچنین امام حسن علیه السلام نیز شرط رفاقت و دوستی را را این گونه بیان فرموده اند.
دو شرط اساسی رفاقت و دوستی
«وَ قَالَ علیه السلام لِبَعْضِ وُلْدِهِ یَا بُنَیَّ لَا تُؤَاخِ أَحَداً حَتَّى تَعْرِفَ مَوَارِدَهُ وَ مَصَادِرَهُ فَإِذَا اسْتَنْبَطْتَ الْخِبْرَةَ وَ رَضِیتَ الْعِشْرَةَ فَآخِهِ عَلَى إِقَالَةِ الْعَثْرَةِ وَ الْمُوَاسَاةِ فِی الْعُسْرَةِ.»؛(1)
امام حسن علیه السلام به یکى از فرزندانش فرمود: پسر جان! با هیچ کس طرح دوستى نریز جز اینکه از رفت و آمدها (و خصوصیات اخلاقیش) آگاه شوى و چون دقیق وارسى کردى با او بر اساس گذشت از لغزش ها و برادرى در سختی ها رفاقت کن.
پی نوشت:
1- بحار/74/174
2- تحف العقول عن آل الرسول (ص)، ص: 233